Potomkowie Jan Leżeński (Jan Głowacz Leżeński)

Zobacz: Potomkowie | Uwagi:

Wybierz pokolenie.  

Jan Leżeński, urodzony w roku 1355, zmarł dnia 12 VIII 1399 (wiek: 44 lat). [Uwagi: 1]
Żona (ślub: ): Jadwiga z Graboszewa, urodzona około 1355 [Uwagi: 1-1].

Łącznie: 0 osoby (bez wliczania małżonków).

Uwagi: 

1 (Jan Leżeński 1355-1399)

Źródła:
- : Jan Głowacz Leżeński - pl.wikipedia.org

Michał Mikołaj Jaworski - www.geni.com za http://kolo-naleczow.w.interia.pl/  Protoplastą Leżeńskich był wojewoda czerski Jan z Leżenic o przydomku Głowacz, wzmiankowany w roku 1392, poległy w bitwie z Tatarami nad Worsklą 12/16 VIII 1399 r. Był on synem podkomorzego czerskiego Abrahama (1374), bratankiem arcybiskupa Dobrogosta, wnukiem Tomisława z Nowego Dworu, sędziego warszawskiego (1358). Jan z Leżenic otrzymał wraz z najbliżymi krewnymi prawo nieodpowiednie od króla Ludwika Węgierskiego w roku 1380. Wojewoda czerski objął w dziale rodzinnym dobra położone na Zapilczu, z czołem posiadłości w Leżenicach nad rzeką Radomką. Posiadł zatem część dawnej domeny sandomierskiej Nałęczów z linii nowodworskiej, których pierwszym przedstawicielem występującym na tym terenie był Jan Abrahamowic (1229-31). Miał wojewoda czerski także sprawy działowe w Bartodziejach, Goryniu i Woli Goryńskiej z Janem z Okunina, reprezentującym inną gałąź Nałęczów nowodworskich. Po śmierci wojewody w roku 1399, sprawy działowe przeszły na jego żonę oraz synów i córkę i trwały jeszcze po śmierci Jana z Okunina (1419) z dziećmi tegoż. Ostatecznie zakończyli je, jak się zdaje, synowie Jana z Okunina: Stanisław z Okunina i Wincenty z Nowego Dworu, którzy ostatecznie przenieśli się w latach 20-tych XV wieku do ziemi lubelskiej i chełmskiej. Leżeńscy zaliczani są do rodzin senatorskich i sprawowali wiele najwyższych urzędów w Królestwie Polskim, Księstwie Mazowieckim, później także w I Rzeczypospolitej. Syn wojewody Jana, Jan z Leżenic, objął działem klucz leżenicki i był wojewodą łęczyckim (1400), ten sam Jan był później wojewodą czerskim (1436), Sędziwój wojewodą sieradzkim (1461-1466). Inny Jan Leżeński był kolejno kasztelanem konarskim (1541), później połanieckim (1543). Wreszcie Tomasz Leżeński był biskupem chełmskim (1658) i łuckim (1666). W wieku XIX Leżeńscy wylegitymowani zostali ze szlachectwa przed Heroldią Rosyjską w guberni grodzieńskiej, z wpisem do części 6 ksiąg genealogicznych. Rodzina ta zapisywana była czasem w formach obocznych nazwiska: Leżyński

1-1 (Jadwiga z Graboszewa ca 1355)

Źródła:
- : www.wikipedia.org - Jadwiga z Leżenic