Katarzyna Krotoska ca 1490

Źródła:

• Teki Dworzaczka: 3745 (Nr. 1392) 1515 G. Jan Borek Gostyński na 1/2 części w m. Gostyń p. kośc. i na całych cz. we wsi Podrzecze p. kośc. zap. 2.000 zł. w. ż. G. Katarzynie, c. ol. G. Wojc. Krotoskiego (f. 62v)
• Witold Brzeziński Uniwersytet Kazimierza Wielkiego, Bydgoszcz Trzy umowy małżeństwa z początków XVI wieku. Z 1515 roku pochodzi także druga z analizowanych umów, dotycząca małżeństwa Katarzyny Krotoskiej i Jana Borka z Gostynia. Katarzyna wywodziła się z legitymującej się możnowładczym pochodzeniem rodziny dziedziców Pakości i Krotoszyna z rodu Leszczyców. Była córką Wojciecha, wnuka kasztelana śremskiego (1430‒1459) Wojciecha z Pakości. Jej ojciec nie dzierżył żadnych ziemskich urzędów, ale jej stryj Jan Krotoski podążał z sukcesem drogą kariery kościelnej, m.in. uzyskał godność kantora w kapitule katedralnej gnieźnieńskiej oraz scholastyka, a następnie dziekana w kapitule katedralnej poznańskiej. W szeregi możnowładcze rodzina ta powróciła w pokoleniu Katarzyny. Jej brat Andrzej to kolejno kasztelan kowalski (od 1527), inowrocławski (od 1535), następnie wojewoda inowrocławski (od 1552), a potem brzeski (w 1553)25. Zbliżoną pozycją cieszyła się też rodzina męża Katarzyny, Borkowie z Osiecznej i Gostynia pieczętujący się herbem Gryzima. Jego dziad, Maciej Borek z Osiecznej, był kasztelanem nakielskim (1442‒1452), natomiast brat Jana, Maciej, uzyskał godność kasztelana śremskiego (1501‒1535). Sam jednak mąż Katarzyny nie objął żadnego urzędu

Nawigacja: